Sinopsis
"Ohetik jaiki bezain pronto kontatu nahi izan zidan.
"Ba al dakizu zer amets egin dudan bart? Abandonatzen ninduzula;
beste emakume batekin elkartzen zinela. Ez nuen ezagutzen, baina
jakin badakit ni baino gazteagoa zela. Umeak zurekin gelditzen
ziren, noski, eta, ondorioz, etxetik alde egin behar zuena neu
nintzen. Pisu konpartitu batera joan nintzen bizitzera". Irribarre
egin nuen, zer bestela: beti egin dit grazia Arantzaren amesgaiztoen
zehaztasunak; ni ez naiz sekula akordatzen neureez. "Eta norekin
joaten zinen bizitzera, jakin ba daiteke?", galdetu nion. "Nekanerekin.
Senarrak utzi berria hura ere". "Nekanerekin? Ez duzu apenas
ezagutzen ba". "Bai, niri ere bitxia iruditu zait. Baina badakizu
nolakoak diren ametsak", erantzun zidan. Haien bien etxebizitza
berria deskribatu zidan ondoren, altzariak eta guzti. "Ba al
dakizu, ordea, zerk izorratu ninduen gehien, ametsean? Ez zenidala
ezer kontatu zure azkeneko liburuaren eskuizkribua zuzentzen
amaitu nuen arte". Hori egia da: nekez aurkituko dut nire testuen
irakurle hoberik, emaztea baino. Une horrek besarkada bat eskatzen
zuen, eta besarkatu nuen Arantza, nola ez. "Nolako gauzak amesten
dituzun, neska...", esan nion belarrira".
Nekanek ez zuen txintik atera: eskua mesanotxerantz luzatu eta
beste zigarro bat hartu zuen, eta txiskeroa. Keinu bizkor batez
piztu zuen. Trinkoagoa egin zen logelako kea.
Isilunea ez zen oso luzea izan. "Noiz kontatu behar diozu gure
artekoa Arantzari?", bota zidan, espero nuen bezala. "Laster",
erantzun nion Nekaneri, "oso laster. Nire azken liburuko kontrazaleko
ipuina zuzentzen didan bezain laster".
Más libros del autor
