Sinopsis
Lo mesmo qu’el sol nos alluma y saca fora a escuridá interior en forma de solombras, os textos d’este llibro poin el foco nas esperiencias vitales y proyéctanlas de xeitos diversos nas súas páxinas. Nace así úa lliteratura híbrida na qu’a poesía dialoga col relato para volar na imaxe auténtica y poliédrica dos sentimentos, na clave mesma da esistencia. Versos que reverberan espandíndose en contos, visióis que se volven materia, música, al cabo, que s’interpreta cua partitura da narración.
Mentres faga solombra, el autora propónse gozar dos momentos de berencia y pañallos na rede del recordo. Y nesta operación a lliteratura fai de filo de sutura pras sésigas das almas que nun se poden recompoñer. El paso del tempo, a certeza da morte, el ausencia dos seres queridos, a soledá y a deshumanización nun tein escuridá abonda pra crisar a lluz da vida. Atestíguanlo así as composicióis d’esta obra, unde as palabras trescenden el eu poético, texendo un tempo sin tempo nel que todo lo que nun ta sigue presente.