Sinopsis
Non creo en máis vida ca esta relata os últimos días dun pai ao coidado do seu fillo, quen repasa a súa propia traxectoria. Desgarrada purga da memoria do narrador. A escritura como ferramenta introspectiva. O drama humano do éxodo rural e a emigración. Sofren desarraigamento, deixan atrás a pobreza en busca dun soño, pero teñen desigual sorte na procura de fortuna ou sinxelamente en mellorar. A expulsión do Paraíso en busca de El Dorado. Se o exilio foi duro, a emigración non o foi menos. Regresar en peores ou iguais condicións que se marcharon era unha humillación. Antes de volver, algúns preferiron morrer de indixencia na terra de acollida. Falsa novela, falsas memorias, autoficción, memoria novelada? Ficción baseada en feitos reais.